Onze maatschappij lijkt geobsedeerd door geluk. ‘Hier krijg ik geen energie van’ is een veel gehoorde uitspraak. Om vervolgens nieuwe keuzes te maken die wel energie zouden geven. Alles wordt in het werk gesteld om het leven zo leuk mogelijk te maken. Deze blog is niet leuk. Je bent alvast gewaarschuwd.
In de middeleeuwen was het leven niet zo leuk. Ziekte en de dood waren werkelijkheden van alledag. Twijfelen of je studie wel leuk genoeg is was er niet bij. Ook in de Tweede Wereldoorlog en de jaren daarna was er voor veel mensen weinig leuks aan het leven. Wat is er de laatste decennia toch naar binnen geslopen, waardoor we het idee hebben gekregen dat een leuk leven maakbaar is? Dat we gelukkiger zullen zijn als we ons alleen nog bezighouden met zaken waar we energie van krijgen? Want hoewel onze westerse wereld bijzonder welvarend is en we hard ons best doen om het ‘leuk’ te hebben, is de psychische nood hoger dan ooit. De hulpverlening krijgt het werk niet gedaan. We zijn burn-out, depressief, slikken pillen en worden diep van binnen verscheurd omdat we niet vinden wat we zoeken. Wat een schrijnende werkelijkheid.
Ook wij als christenen doen hieraan mee. We luisteren graag naar een evangelie dat zegt dat we mogen komen zoals we zijn. Dat we geliefde kinderen zijn en dat God ontzettend veel van ons houdt. We genieten van fancy muziek en gezelligheid na een dienst. En we horen graag dat God het goede met ons voorheeft. Maar de boodschap aanhoren dat God ons dringend oproept om te veranderen, onze Bijbel lezen en ons leven eraan spiegelen, God zoeken in de stilte, werken aan ons huwelijk, tijd investeren in onze buren, gastvrij zijn, radicale keuzes maken en tegendraads zijn. Wat is dát moeilijk! Hoe gemakkelijk is het om mee te gaan in de huidige stroom van de zoektocht naar geluk in plaats van met elkaar te zoeken naar wat God van ons vraagt.
Toen mijn man René in 2016 vertelde dat hij dacht dat hij zijn goede baan bij de Nederlandse Spoorwegen beter op kon zeggen om zijn volledige aandacht aan zijn roeping (het bouwen van communities in de wijken van Nederland) te kunnen geven, sloeg de paniek bij mij toe. Mijn toekomstperspectief van financiële onbezorgdheid viel volledig in duigen. Niet erg aantrekkelijk. Het heeft me denk ik een half jaar gekost voordat ik zover was. Voordat ik me realiseerde; dit is niet leuk, maar het is goed. Dit is wat God van ons vraagt en we kunnen Hem vertrouwen. Dat is ook gebleken. Want hoewel het ieder jaar weer spannend is of we genoeg financiële middelen hebben, zijn we nooit iets tekort gekomen. Dan merk je dat innerlijke rust en vrede van God zoveel meer waard is dan aardse zekerheden. Die wetenschap daagt me uit om steeds weer op zoek te gaan naar het goede wat God voor mij voor ogen heeft. Super spannend voor een (van nature) zekerheidszoeker zoals ik, maar het leert me steeds meer over Gods goedheid en hoe Zijn zegen verbonden is aan mijn gehoorzaamheid aan Hem.
Laatst hoorde ik een liedje waarin de zin voorkwam: ‘Om bij de bron te komen moet je tegen de stroom inzwemmen’. Die zin raakte mij, want is dat ook niet wat Jezus ons leerde? Zijn Koninkrijk is radicaal anders. Tegen de stroom in. Makkelijk? Nee. Leuk? Integendeel. Het doet pijn. Je moet zelfs sterven aan jezelf. Maar de belofte die Hij eraan verbonden heeft is groot. Een leven in gehoorzaamheid brengt je dichtbij de Bron van het leven. Daar is écht geluk te vinden. Daar is God, onze Schepper. Hij weet precies wat je nodig hebt. Hij wil je heel maken en je diepste verlangen(s) vervullen. Geen belofte van een leuk leven. Wel een belofte van een leven in Zijn vrede.
Ik moet denken aan de tekst uit Galaten 6:9: Laten we daarom het goede doen, zonder op te geven, want als we niet verzwakken zullen we oogsten wanneer de tijd daarvoor gekomen is. Laat je niet leiden door wat leuk is (onze cultuur), maar doe wat goed is (Koninkrijkscultuur). Hoe mooi zou het zijn als we in deze tijd zonder grote bijeenkomsten in kleine groepen op zoek zouden gaan naar het goede wat God van ons vraagt. Want dan komt de kerk tot leven, wordt het Koninkrijk van God zichtbaar door ons heen en kunnen we tot grote zegen zijn voor al die mensen op zoek naar geluk.
Want een stad op een berg kan niet verborgen blijven (Matth. 5:14). Radicaal anders. Voor de Koning!
Deze blog is geschreven door Dieteke Visser. Binnen R3NEW is zij verantwoordelijk voor HR en Finance, bij Royal Mission is zij Onderwijsmanager.
Dieteke heeft jou willen uitdagen om Jezus te volgen, ook (of juist?) als het moeilijk is. R3NEW wil christenen uitdagen in hun eigen wijk aan de slag te gaan. Meer weten? Neem gerust contact met ons. Wij helpen je graag verder om jouw wijk tot bloei te laten komen.
Binnen R3NEW verantwoordelijk voor HR en Finance, bij Royal Mission is zij Onderwijsmanager.